Duizenden lichtjes

Het is Midwinter op aarde, tijd van afbouw en wederopbouw, afscheid en weerzien. Het betreft het ritme van de kosmos, de adem van de natuur. We worden bevangen door een eeuwigdurende gelukzaligheid wanneer we beseffen dat deze golfbeweging nooit stopt. Ieder van ons mag zich mee laten stromen met de golven van deze kleurrijke kosmische oceaan.

Het zijn de dagen rondom kerst, waarbij we afscheid nemen van het oude jaar en een nieuw jaar in gaan luiden. Het zijn dagen van bezinning, loslaten en vernieuwing, verval en wedergeboorte. Duizenden lichtjes om je heen veranderen de wereld waarin jij leeft.

Je ziet meer dan je had gehoopt, meer dan je had verwacht, meer dan je had durven dromen. Je ziet het lichtje in de ander en kijkt dwars door alles heen. Ineens besef je dat de wandelende lichtjes de mensen zijn die jou omringen. Sommigen schijnen feller dan anderen.

Maar je wist het niet…

• terwijl je op aarde wandelende en je werk deed met een verzwaard hart;
• terwijl je mopperde op de mensen om je heen.

Ik geef je een kus, de kus van het vuur…

Het brandende verlangen in jou ontwaakt en je wilt meer. De warmte straalt door je heen en het ijs in je hart begint te ontdooien. Ik houd je vast en verwarm jou totdat je het nooit meer koud hebt. Het ijs in je hart smelt weg en ik ga je nog harder zoenen. Dan komt bij jou plots het besef dat je het zelf wilt kunnen. Je wilt je eigen hart kunnen verwarmen, onafhankelijk van de ander en vertrekt naar verre oorden. Bergen beklimmend en zware beproevingen doorstaand lever jij je strijd. Je verricht inspanningen die nutteloos lijken maar jou wel degelijk iets brengen. Alleen jij kent de waarheid. Met één hand aan een rotspunt houd jij je vast, terwijl je voet steunt op een afbrokkelend stukje. Met álle kracht trek jij jezelf omhoog en bereikt uiteindelijk de top van de berg. Daar kom je tot rust en geniet van het wonderschone uitzicht. Hetgeen je ziet is adembenemend.

Je mag ontspannen en met de ogen van je Ziel gaan kijken

Het besef komt dat jouw taak volbracht is. Het is tijd om te gaan. Je hoeft geen uitputtingsslagen meer te verrichten en diensten te leveren die jou bij jezelf weghalen. Nee, je hebt niet altijd lief gehad, dat kon je niet. Maar je hebt wel veel geleerd en ondertussen hield ik onvoorwaardelijk veel van je, terwijl jij grappen en grollen maakte om maar niet te hoeven voelen en terwijl jij je liet verleiden door degenen die niet aanwezig waren in hun hart. Nu is het enige dat jij weet, dat je niet meer hoeft te ploeteren. Je mag ontspannen en met de ogen van je Ziel gaan kijken. Stel jezelf open en je zult ontvangen worden door Liefde.

Je zult zien mijn liefste, werkelijk ZIEN. Hierna mag je het opnieuw proberen, meebewegen met het ritme van de kosmos...